- δίκιος, -ια, -ιο
- επίρρ. -ια βλ. δίκαιος.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
δίκιος, -ια, -ιο
Look at other dictionaries:
δίκιος — ια, ο 1. δίκαιος 2. ο μέσος, μεταξύ δύο άκρων, κανονικός («δίκιο μπόι») 3. το ουδ. ως ουσ. το δίκιο το δίκαιο. [ΕΤΥΜΟΛ. < δίκαιος, με συνίζηση (πρβλ. παλαιός > παλιός)] … Dictionary of Greek
δίκαιος — α και η, ο και δίκιος, α, ο (AM δίκαιος, α, ον) Ι. 1. αυτός που κρίνει δίκαια, που απονέμει δικαιοσύνη σύμφωνα με τους νόμους και τη λογική («ο δίκαιος κριτής γυρεύει να χωρίσει το δίκαιο από το άδικο») 2. ο νόμιμος («δίκαιος κληρονόμος») 3. ο… … Dictionary of Greek
